Ένα εκτενές αφιέρωμα για τα κρασιά της περιοχής της Ζίτσας από το site news247.gr που πραγματικά αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες αυτής της ποικιλίας αλλά και της ίδιας της περιοχής. Δείτε εδώ ένα απόσπασμα αυτού του αφιερώματος:
Αμέσως μετά την πόλη των Ιωαννίνων συνεχίζεις να ανεβαίνεις ανάμεσα στα βουνά. Περνάς από μερικά χωριά και ξαφνικά βλέπεις τα αμπέλια με τα χρώματα τους να δημιουργούν ένα μαγευτικό τοπίο. Κάπως έτσι καταλαβαίνεις ότι φτάνεις στην Ζίτσα. Ένα από τα πιο παλιά κρασοχώρια της χώρας, με ιδιαίτερο terroir, μακρά ιστορία και μπουκάλια με παγκόσμια βραβεία.
Κάπως έτσι θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει σύντομα και αυτή την μοναδική και αξιοζήλευτη ποικιλία που έχει καταφέρει με τα χαρακτηριστικά της να κερδίσει ελληνικούς αλλά και παγκόσμιους ουρανίσκους. Η ποικιλία Ντεμπίνα έχει αναγνωριστεί από την Ευρωπαϊκή οινική νομοθεσία ως Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης. Στην Ελλάδα λίγες έχουν καταφέρει να κερδίσουν αυτή την πιστοποίηση μοναδικότητας και η Ντεμπίνα το οφείλει στα υπέροχα, ανάλαφρα και μοναδικά χαρακτηριστικά που προσφέρει απλόχερα στα κρασιά που είναι βασισμένα πάνω της.
Το κρασί είναι ένας κόσμος με τόσες παραμέτρους που κάθε μία δίνει την δική της πινελιά στο τελικό αποτέλεσμα. Μία από τις πιο σημαντικές είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του τόπου ως προς την γεωγραφία, τον προσανατολισμό, την χημική σύσταση του εδάφους και άλλα στοιχεία που δημιουργούν και εκφράζουν την μοναδικότητα της γεύσης κάθε κρασιού όπως αυτή δίνεται την στιγμή της γεωργίας της αμπέλου. Το terroir, όπως ορίζεται σαν όρος στην οινοποιία, της ποικιλίας Ντεμπίνα είναι ιδιαίτερο και σε μορφολογία αλλά και σε κλιματικές συνθήκες. Η Ήπειρος και συγκεκριμένα η Ζίτσα βρίσκεται στα 680 μέτρα υψόμετρο, τα αμπελοτόπια είναι επικλινή, ασβεστολιθικά και με μικρή στρεμματική απόδοση και σε συνδυασμό με το ψυχρό κλίμα που επικρατεί στην περιοχή δίνει ποιοτικά κρασιά με φρέσκα και έντονα αρώματα, σχετικά χαμηλό αλκοόλ και δροσιστική οξύτητα.
Πριν όμως μιλήσουμε για τα κρασιά της περιοχής, αξίζει ιδιαίτερη αναφορά στην ίδια την Ζίτσα. Το όνομά της έχει πολλές εκδοχές ανάλογα την γλώσσα που θα επιλέξει ο καθένας για να ψάξει την προέλευσή του. Η πιο ρομαντική αναφέρει ότι προέρχεται από μια σλάβικη λέξη η οποία σημαίνει ψυχή. Η ψυχή της Ζίτσας έχει να κάνει όχι μόνο με το κρασί αλλά και με την ομορφιά της. Αμπελοχώρι το οποίο πάντα ήταν το κέντρο της περιοχής με αποτέλεσμα στα σχολεία του να μαζεύει όσους ήθελαν να μάθουν γράμματα από τα παλιά χρόνια. Η θέα από το μοναστήρι του Προφήτη Ηλία σου κόβει την ανάσα, αφού βλέπεις έναν ζωντανό πίνακα ζωγραφικής μπροστά σου. Αυτή την θέα είδε και ο Λόρδος Βύρων όταν επισκέφτηκε την Ζίτσα και μαγεύτηκε γράφοντας ποίημα αφιερωμένο σε εκείνη.
Περισσότερα εδώ
