Πάρτυ έγινε στα social media για το Δέντρο των Ιωαννίνων. Το …. πρωτότυπο του σχήματος έδωσε τροφή για σχόλια. Ξεχωρίσαμε δύο, στο ένα μάλιστα απάντησε και η … σελίδα του Δημάρχου.
Ο «αποσυμβολισμός» των συμβόλων.
Αυτό που βλέπετε στη φωτο είναι το χριστουγεννιάτικο δέντρο της πόλης των Ιωαννίνων. Ο Δήμαρχος, ο κ. Μπέγκας Θωμάς Μπέγκας, σε ανάρτησή του εδώ στο facebook, έγραψε πως το συγκεκριμένο έργο δημιουργήθηκε με τη συνδρομή της Σχολής Καλών Τεχνών και φιλοδοξεί να «ερμηνεύσει καλλιτεχνικά τον Πύργο του Τάτλιν και να επικαιροποιήσει το εγκώμιο στο μεγαλείο του ανθρωπίνου πνεύματος». Ιδανικά και πολύ πνευματικά όλα αυτά. Δε θα επιχειρηματολογήσω περί αισθητικής διότι η λέξη ερωτοτροπεί με τον υποκειμενισμό και την ιδιότητα του…καλλιτέχνη-«πάτρωνα» την αφήνουμε στους ανώτατους άρχοντες της πόλης μας.
Ο Πύργος του Τάτλιν ήταν ένα έργο υψηλής, πράγματι, μηχανικής και αισθητικής· η σπειροειδής κατασκευή του είχε συγκεκριμένο συμβολισμό. Πλην όμως υπήρξε ή, αν θέλετε, κατέληξε συνυφασμένο με την κομμουνιστική ιδεολογία. Διερωτώμαι και καλώ τον κ.Μπέγκα Θωμάς Μπέγκας να απαντήσει, έχοντας την τόλμη της δημόσιας υποστήριξης της (όποιας) ιδεολογίας του: πώς είναι δυνατόν η οικουμενικότητα του στολισμού των Χριστουγέννων να καταντάει ύμνος στα πολιτικά μας «πιστεύω»; Και το έτι απεχθέστερο της ιστορίας είναι ότι η άγνοια -υποθέτω των περισσοτέρων μας- ευνοεί τη σκόπιμη αποσιώπηση του ιδεολογικού υποβάθρου του έργου και το πλασάρισμά του ως δήθεν «πρωτοποριακού».
Εγώ, αν ήμουν δήμαρχος, θα ήθελα, καθότι φαν του πανκ κινήματος, να στολίσω μια νεκροκεφαλή. Θα έπρεπε, όμως, να έχω, στοιχειωδώς, τον αυτοσεβασμό να αξιολογήσω αν αυτό εκφράζει και το μέσο πολίτη και όχι να διαχειρίζομαι «τα εν δήμω» όπως τα εν «οίκω».
Κύριε Μπέγκα δεν είναι πρωτοποριακό το να στερήσετε το δικαίωμα στα μικρά παιδιά να φωτογραφηθούν με φόντο το παραδοσιακό χριστουγεννιάτικο δέντρο με την ιστορία του οποίου μεγαλώνουν. Δεν είναι πρωτοποριακό να αγνοείτε συνειδητά, εδώ και τρία χρόνια, τη θύελλα των αντιδράσεων της τοπικής κοινωνίας για τις ατυχέστατες επιλογές στο στολισμό, ωσάν η πόλη να είναι «τσιφλίκι» σας. Δεν είναι πρωτοποριακό οι πάσης φύσεως εικαστικοί πειραματισμοί να γίνονται τα Χριστούγεννα ώστε η πρόκληση ντόρου γύρω από το όνομά σας να είναι η μεγαλύτερη δυνατή και όχι τις καθημερινές ημέρες όπου η κανονικότητα της ρουτίνας «θάβει» τα πάντα.
Είναι θλιβερή απόδειξη της ρήσης του Εμμανουηλ Ροΐδη: «Τό να μείνῃ τις ἄγνωστος ἐν Ἑλλάδι εἶναι σχεδόν κατόρθωμα».
